می شنوم

صدای چک چک اشکهایت را از پشت دیوار زمان می شنوم

 می شنوم که چه معصومانه در کنج سکوت شب ‌، برای ستاره ها ساز دلتنگی می زنی

 و من می شنوم، می شنوم هیاهوی زمانه را که تو را از پریدن و پرکشیدن باز می دارد

 آه ، ای شکوه بی پایان...

 من می شنوم،

 به آسمان بگو که من می شکنم ! هر آنچه تو را شکسته

و می شنوم هر آنچه در سکوته تو نهفته...

وای از دست این لحظه های نفسگیر ،ای خدا بیا و دستهای سردم را بگیر

باز هم دلم گرفته... انگار عمریست اسمان ابریست و باران نمیبارد

"خدایا ممنون از مهربونیات"