وصیت نامم ...

ای کسانی که مامور دفن من هستید ،

 گوش فرا دهید :

تابوت مرا در جای بلندی قرار دهید ،

 تا باد بوی مرا به سرزمین عاشقان ببرد ،

 چشمان مرا باز بگذارید ،

تا همه بدانند که چشمان من در آرزوی دیدن گل باغ دلم چقدر حسرت کشیدند ،

 دستان مرا از تابوت بیرون بگذارید ،

تا همه بدانند که دستان من به معبود خویش نرسیده ،

روی مرا با پارچه ی سیاهی بپوشانید ،

تا همه بدانند که روزهای من در سیاهی گذشته است ،

و روی قبر من یک تکه یخ بگذارید ،

تا وقتی آب می شود ،

احساس کنم که معبودم دارد برایم اشک می ریزد .