خدایا...دلتنگم

چه سخت است،

تشییع عشق بر روی شانه های فراموشی ،

و دل سپردن به قبرستان جدایی ،

وقتی که میدانی پنج شنبه ای نیست ،

تا رهگذری ،

بر بی کسی ات فاتحه ای بخواند…  

دلتنگم...نه برای کسی... از بی کسی ...

خسته ام... نه از تکاپو... از در به دری...

نه دوستی ... نه یادی ... نه خاطره ی شیرینی...

تنهایم... تنهاتر از آن سنگ کنار جاده... ...

اما مشتاقم... مشتاق دیدار آن کس که صادقانه یادم کند...

تنــهایـــــــــی...

یه دریا اشـــــــــــــــک برای ریختن دارم

یه دل گرفته

یه زندگی پر از خالی

من سرشارم از تنــهایـــــــــی

نامه دلتنگی

برای تونامه ای مینویسم از

دلتنگی که دست از سر دل بر نمی دارد.
دلتنگی که فاصله را نمی فهمد !
نزدیک باشی و اما دور…دور…دور !
تنها که باشی تمام دنیا دیوار و جاده است.
تمام دنیا پر از پنجره هایی است که پرنده ندارند…
پر از کوچه هایی که همه ی آن ها برای رهگذران عاشق به بن بست می رسند!
فکر کن پای این دیوارهای سرد و سنگین چه لیلی ها و مجنون ها که می میرند!
خون بهای این دل های شکسته را چه کسی می دهد ؟!

انتظار

	ای کسی که مامور دفن من هستی به حرف من گوش کن دستم را از تابوت بیرون کن تا همه بفهمند آرزو داشتم و به آن نرسیدم چشمهایم را باز بگذار بفهمند که چشم براه بودم و به آن نرسیدم قالب یخی به شکل صلیب بر مزارم بگذارید تا با اولین طلوع آب شود و به جای عزیزی که دوستش دارم بر سر مزارم گریه کند

یادگرفته ام

یاد گرفته ام

وقتی بغض میکنم و وقتی اشک میریزم

وقتی میشکنم

منتظر هیچ دستی نباشم

وقتی از درد زخمهایم به خود میپیچم

خود مرهمی باشم بر جراحتم!

من دیگر آرزویی ندارم

آرزوی من مـــاندن اوست....

 

امـــا....

اما خدایــا اگه آرزوی او رفتـن من است ؛

آرزوی او را بـــرآورده کـــن !!

مــــــن دیگر آرزویی ندارم.

بــِﮧ مَــלּ یــآב بــבه

بـآ هَر کــَـس بـــآیَد مِثل ِ خــُــوבَش بـُود...

بــِﮧ مَــלּ یــآב بــבه :

"بے مَعــــــــــــرفَتے" رآ...

"نـــآمَــــــــــــردے" رآ...

"بے وجــــــــــــدآنے" رآ... !!

به تو می اندیشم

بخدا می ارزد!

بخدا عشق به رسوا شدنش می ارزد

                                         به همین لیلی و مجنون شدنش می ارزد

بگشا دفتر عشق و نامی بنویس

                                          دفتر عشق به امضا شدنش می ارزد

خوشا به حال عاشق ....خوشا به حال مـعـشـوق

چیـزی نمیـخـوآهَم جـز 

یـک اتــآقِ تـآریک 

یـک مـوسیقی بی کَلآم 

یـک فنجـآن قهـوه بـه تَلخـی ِ زهـر ! 

وَ خـوآبـــی بـه آرآمـی یـکـ  مـَـرگ هَمیشـگـی

 

 

خوشا به حال هر کس که مثل من نیستـ , اینچنین سر گشتهـ و پریشان ,اینچنین

خمیده ازغم دوران .

خوشا به حال عاشق که به یاد معشوق اشک می ریزد .

خوشا به حال مـعـشـوق که در فکر ناز فروشی و غمزه نمایی است.

خوشا به حال عارف که با یاد خدا آرام می گیرد.

خوشا به حال شاعر که حرفهای نهفتهـ در دل را بر روی کاغذ زمزمهـ می کند.

گمشده در جنگلی مه آلودم , خسته از هر چه باید و نیست , دلگیر از هر چه نباید و هست .

به خدا می نگرم , فرسنگ ها از من دور است

به فضا می نگرم , تاریک و مه آلود و سوت و کور است .

دردانه های نگاهم نیز با من قهرند .قفل سکوتم با هیچ شاه کلیدی باز نمی شود .

تپش های قلبم هیچ هیجانی را پذیرا نیست

لبریزم_ از گفتن اما محرمی را نمی یابم_ ….

سنگ قبر من

بر سنگ قبر من بنوسید

خسته بود .

اهل زمین نبود.

نمازش شکسته بود

بر سنگ قبر من بنویسید

پاک بود

چشمان او که دائما از اشک شسته بود

بر سنگ قبر من بنویسید

این درخت عمری برای هر تبر و تیشه دسته بود

بر سنگ قبر من بنویسید

کل عمر پشت دری که باز نمی شد  مانده بود

روزی ؛

مــخــاطــبـــ تـــمــام جــمــلاتــتـــ مـــن بـــودم

نــمــی دانــی..

چــه درد ســخــتــی اســـتـــ

خـــلـــع مــقــام شـــدن...

نــمــی دانــی چــه ســخــتــ تــر اســتـــ

دیــدن تــرفــیـــع گــرفــتــن دیــگــری

چه قدر سخت است که با آشنا ترینت بیگانه باشی...

بعد از این همه عبورِ کبود،

قول میدهم دیگر قدر خلوتهایم را بدانم...

آرزویم...

در آرزوی من است که در وجودت

خانه ای داشته باشم حتی به

مساحت یک یاد...

تلخ

این روزها ، تلخم
تــــــلخ مینویسم
تـــــــلخ فکر میکنم
این روزها
دست برداشتهام از توجهِ بی وقفه به حضور آدم ها
پرهیز میکنم از ثبتِ وجودهایی که ماندگاری ندارند
این روزها ، تلخ تر از همیشه
از همه ی آدمها بریده ام...

رسیدن به فردا برای هیچ کس حتمی نیست..

پس آنقدر برقصید که پاهایتان درد بگیرد

آنقدر بخندید تا پهلوهایتان اذیت شود

به کسانی که دوستشان  دارید ابراز عشق کنید..

چرا که شاید فردا هرگز نیاید!

انتــظار

 در انتظار هیچ کس نیستم...

اما...!

هنوز وقتی نویز موبایل روی اسپیکر می افتد...

دلم می لرزد!!

شاید " تو " باشی