چه می گوید؟...!

به خودم می گویم ، خاطراتم چه می گویند...!

چه می خواهند ، از این دل بی ساز و آهنگ...!

مرا راها کنید و بگذارید و برید...!

خلوت نهانم را آشکار نکنید و برید...!

آخر این قلب تا کجا تاب می آورد؟...!

آه...!

با دستانم حلقه ای به دور خودم درست می کنم...!

و خود را دل داری می هم ، می گویم او رفت اما...!

شاید الان در افکارش من را به خاطر دارد...!

شاید روزی این دل تنها و تاریک رو به نور وجودش روشن کند....!

آه...!                 شاید...!               شاید...!