شبیه برگ پائیزی، پس ازتو قسمت بادم خداحافظ
ولی هرگز نخواهی رفت ازیادم خداحافظ واین یعنی
در اندوه تومیمیرم دراین تنهایی مطلق که میبندد به زنجیرم
بدون تو حتی دلم لحظه ای طاقت نمیارد وبرف ناامیدی برسرم یک
ریز میبارد چگونه بگذرم ازعشق؟از دلبستگی هایم؟ چگونه میروی با این که
میدانی چه تنهایم؟ خداحافظ تو ای هم پای شبهای غزل خوانی خداحافظ به پایان آمد
این دیدار پنهانی خداحافظ