بیدار ، چشمِ خوابِ من از صبحِ زودِ زود،
خوابی ، بی تو تعبیر گشته بود!
بس واژه هایِ سکوت ، مانده در گلو ،
بی تو ، چقدر گلوگیر گشته بود!
مجنون ؛ فقط یکیست گفتنی نبود،
افسوس ! حرفِ دل ، دیر گشته بود!