سکوتم

انگار تمام دنیا جمع شده اند و مرا  نگاه می کنند..

تا ببینند که شانه های من تا کجا و تا کی می تواند

زیر بار این سکوت استوار بماند...

شاید خیال من اینگونه است..

و همه اینها تصورات من هستند

شاید هیچکس به اینها اهمیتی نمی دهد

و من در دنیای خودساخته خویش اسیرم

همه سکوت من

همه صبوری من

برای سکوتی ست که  کشیده ام...